Warstwa rozdzielająca

Warstwy rozdzielające umieszczone bezpośrednio pod pokryciem dachowym mogą pełnić różne funkcje. Dlatego to, czy i ewentualnie jaka warstwa rozdzielająca zostanie wykonana, należy określić już na etapie projektowania.

Warstwy rozdzielające mogą:

chronić deskowanie lub płyty drewnopochodne przed wilgocią podczas trwania budowy,
poprawić izolacyjność akustyczną,
wyrównać drobne nierówności podłoża,
zapewnić ochronę pokrycia metalowego przed wysuwającymi się z deskowania gwoździami,
umożliwić swobodną ”pracę” arkuszy blachy podczas wahań temperatury,
chronić metal od spodu przed niekorzystnymi oddziaływaniami substancji zasadowych oraz potencjalnie szkodliwym oddziaływaniem środków do konserwacji drewna,
wspomagać funkcję dachu spodniego i poszycia dachowego w zakresie ochrony przed deszczem.

Warstwy rozdzielające nie mogą wchłaniać ani magazynować wody, nie mogą przepuszczać zacinającego deszczu i muszą wytrzymywać temperatury panujące bezpośrednio pod dachem z metalu. Produkt, z którego zostanie wykonana warstwa rozdzielająca, należy dobrać w zależności od jej przyszłej funkcji, konsultując się z jego producentem.

Gdy warstwa rozdzielająca ma dodatkowo zapewniać izolację dźwiękową, PREFA zaleca zastosowanie mocniejszych i grubszych bitumicznych warstw rozdzielających.

Wskazówka

PREFA zaleca stosowanie odpowiednich warstw rozdzielających pod pokryciami dachowymi PREFA. Odradza się stosowanie strukturalnych warstw rozdzielających w połączeniu z produktami dachowymi PREFA.

W uzupełnieniu do powyższych warunków ramowych firma PREFA sformułowała następujące wytyczne dotyczące układu warstw rozdzielających:

Od normowego obciążenia śniegiem o wartości 3,25 kN/m² lub w kategoriach terenu 0, I lub II wymagany jest montaż z warstwą rozdzielającą.
Przy dachach o nachyleniu poniżej 25° dla dachówek R.16, dachówek DS.19 i paneli dachowych FX.12 wymagana jest warstwa rozdzielająca.
W przypadku konstrukcji dachowych z nieogrzewanym (wentylowanym) poddaszem dach spodni należy wykonać zgodnie z wymogami krajowymi (normami definiującymi dach spodni), jednak co najmniej z warstwą rozdzielającą.

Kategoria terenu 0 – morze, obszar brzegowy otwarty na morze.

Kategoria terenu I – jeziora i tereny z niską roślinnością, pozbawione przeszkód terenowych.

Kategoria terenu II – tereny z niską roślinnością, taką jak trawa, oraz pojedynczymi przeszkodami terenowymi (drzewa, budynki), oddalonymi od siebie na odległość równą co najmniej 20 ich wysokościom.

Kategoria terenu III – tereny regularnie pokryte roślinnością i budynkami lub z pojedynczymi przeszkodami, oddalonymi od siebie najwyżej na odległość równą ich 20 wysokościom (np. wsie, tereny podmiejskie, stałe lasy).

Kategoria terenu IV – tereny, których co najmniej 15% powierzchni jest pokryte budynkami o średniej wysokości przekraczającej 15 m.

Kategorie terenu wg EN 1991-1-4